گاومیش‌ها و لاله‌های سرخ

“گاومیش‌ها و لاله‌های سرخ”

من

با چشم‌های بسیاری

که جای چشمانم را گرفته‌اند

سرگردان لاله‌های سرخ‌ام

و قلب قدیمی خودم را تمنا می‌کنم

تو تن مرا در آوار خاکستر هزاران

و در ناتوانی چشم‌هایت

نمیابی

و من در رخنه‌ی وحشتی مرموز دیده‌ام

که تالاب‌ها در تنم خشکیده‌اند

و تن خون‌آلود آخرین گاومیش‌کور هم

در ترک‌های زمین می‌پوسد

نخل‌های سوخته

بلاگردان

روزهای تنهایی

حلقه‌های تاریکی

راه‌های دور و خیالات بی‌انتهای من‌اند.

با یاد لاله‌زاران سرخی

که بوسه‌هایم در گونه‌های تو می‌کاشت؟

من تو را آرام می‌کنم

ماه که بالا بیاید

اشک‌های من سرریز می‌شوند

من و گاومیش‌های سوخته غرق می‌شویم

ما مرگ را مبهوت می‌کنیم

تو چه غریب ایستاده‌ای

در شبی که

ماه در سینه‌ی من است

و چه غریبی به سرخی خاکستر لاله‌ها

___________________________

تقدیم به #هورالعظیم و #گاومیش‌های سوخته‌اش

موسیقی:

Les Marionnettes

by Zbigniew Preisner

شعر و صدا: کیمیا بهرامی